जंजाळ
रोहिड़ै रा फूल
आंगळियां रै बिच्चै टांग’र
लडांवती लाड,
मोर पांख सूं सजा’र मुकुट
बणांवती किसनजी
आपरी पांती री
दे देंवती गुड़ री डळी
म्हारै हाथ मांय
म्हारी भैण ।
कद हुवी बा परायी,
छूटग्यो म्हारो साथ
बार’र-तिंवार काढूं म्हैं न्योहरा
उण रा अठै आवण सारू
कदै मारूं तरळा जावण रा
उण कनै,
पण हुवै कोनी मेळ
जुग रा जंजाळ घणा ।
***
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें